I jeden oficer też wrzucał, Wysoki - wysoki, Taki wysoki, że jak wrzucał, to kucał, I jechała taksówka i trąbił autobus,wtorek, 24 kwietnia 2012 Jak wrzucał to kucał ot. Anna K Lokalizacja: Warszawa, KamionkowskaWarunki pogodowe: słonecznie, 19'CSzczegóły: czarny Autor: Magda o 14:27 Brak komentarzy: Prześlij komentarz
RT @JerzySkoczylas: Bardzo mnie ciekawi, jaką linię obrony przyjmie Jojo. Że remont robił tymi rencami, czy skombinuje lewe faktury? A może znajdzie świadków, którzy będą mówić, że widzieli, że jak wrzucał, to kucał? 11 May 2023 18:06:48
Cele: - budowanie pozytywnego obrazu samego siebie, - kształtowanie i doskonalenie wyrażania własnych emocji, - rozwijanie umiejętności samooceny, - integracja grupy. Przewidywane osiągnięcia: - uczeń ma poczucie własnej wartości, - zna swoje słabe i mocne strony charakteru, - próbuje zmienić swoje zachowanie, - dostrzega różnice między ludźmi i akceptuje je. Metody pracy: - zabawy integracyjne, - rozmowy w kręgu, - metoda słowna, praca z tekstem, - metoda działań praktycznych. Formy pracy: - zespołowa, - indywidualna. Pomoce dydaktyczne: - książka (lub płyta) - Julian Tuwim - wiersze dla dzieci: "Skakanka", "Zosia Samosia", "O Grzesiu kłamczuchu i o jego cioci", "Spóźniony słowik", "Dyzio marzyciel", - kredki, - kartony. Przebieg zajęć: 1. Powitanie. Zabawy integracyjne w kręgu. - "Iskierka" przyjaźni" - wszyscy siedzą, trzymając się za ręce. Prowadzący mówi: "Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niech powróci do mych rąk" i lekko ściska dłoń ucznia siedzącego po prawej stronie. Uczeń przekazuje "iskierkę" dalej, lekko ściskając dłoń dziecka siedzącego obok. - "Na powitanie niech wstaną dzieci, które .": - lubią pić mleko, - mają długie włosy, - lubią czytać książki, - mają niebieskie oczy, - mają w domu zwierzątko itp. 2. Krótkie przedstawienie celu i treści zajęć. Nauczyciel wymienia pozytywne i negatywne cechy charakteru: ZALETY WADY - pracowitość - punktualność - prawdomówność - koleżeństwo - zaradność - kulturalne zachowanie - odpowiedzialność - lenistwo - spóźnialstwo - obrażalstwo - przechwalanie się - lekceważenie - kłamanie - samolubstwo 3. Wypowiedzi uczniów. Każde z dzieci wymienia swoją jedną zaletę i jedną wadę charakteru. Nauczyciel pyta: "Czy łatwiej jest mówić o swoich zaletach, czy wadach?" 4. Nauczyciel czyta lub odtwarza z płyty wybrane teksty wierszyków dla dzieci J. Tuwima związane z tematem zajęć. Na bieżąco, po każdym przeczytanym utworze, uczniowie wspólnie z nauczycielem wyszukują pozytywne i negatywne cechy charakteru przedstawionych postaci (Załącznik nr 1). 5. Dzieci wracają do ławek i rysują na przygotowanych kartonach wybranego bohatera z przeczytanych wierszyków. Wykonane obrazki utworzą książeczkę klasową pt.: "Wiersze J. Tuwima - oczami dzieci" (Załącznik nr 2). 6. Podsumowanie zajęć. Nauczyciel przekazuje dzieciom, że poznanie i rozwijanie zalet pozwala uwierzyć w siebie, ułatwia pokonywanie trudności, nawiązywanie pozytywnych kontaktów z rówieśnikami i pomaga osiągać w życiu sukcesy. Każdy powinien pracować nad swoim charakterem, pokonywać swoje słabostki i wady, by codziennie stawać się lepszym człowiekiem i wzorem do naśladowania. Rozmowa ma zachęcać i mobilizować dzieci do pracy nad własnym zachowaniem. 7. Podziękowanie uczniom za aktywny udział w zajęciach. Załącznik nr 1 O Grzesiu kłamczuchu i jego cioci - Wrzuciłeś, Grzesiu, list do skrzynki, jak prosiłam? - List, proszę cioci? List? Wrzuciłem, ciociu miła! - Nie kłamiesz, Grzesiu? Lepiej przyznaj się, kochanie! - Jak ciocię kocham, proszę cioci, że nie kłamię! - Oj, Grzesiu, kłamiesz! Lepiej powiedz po dobroci! - Ja miałbym kłamać? Niemożliwe, proszę cioci! - Wuj Leon czeka na ten list, więc daj mi słowo. - No, słowo daję! I pamiętam szczegółowo: List był do wuja Leona, A skrzynka była czerwona, A koperta, no, taka. tego. Nic takiego nadzwyczajnego, A na kopercie - nazwisko I Łódź i ta ulica z numerem, I pamiętam wszystko: Że znaczek był z Belwederem, A jak wrzucałem list do skrzynki, To przechodził tatuś Halinki, I jeden oficer też wrzucał, Wysoki - wysoki, Taki wysoki, że jak wrzucał, to kucał, I jechała taksówka i powóz. I krowę prowadzili i trąbił autobus, I szły jakieś trzy dziewczynki, Jak wrzucałem ten list do skrzynki. Ciocia głową pokiwała, Otworzyła szeroko oczy ze zdumienia: - Oj, Grzesiu, Grzesiu! - Przecież ja ci wcale nie dałam - Żadnego listu do wrzucenia!... Zosia Samosia Jest taka jedna Zosia, Nazwano ją Zosia - Samosia, Bo wszystko "Sama! sama! sama!" Ważna mi dama! Wszystko sama lepiej wie, Wszystko sama robić chce, Dla niej szkoła, książka, mama Nic nie znaczą - wszystko sama! Zjadła wszystkie rozumy, Więc co jej po rozumie? Uczyć się nie chce - bo po co, Gdy sama wszystko umie? A jak zapytać Zosi: - Ile jest dwa i dwa? - Osiem! - A kto był Kopernik? - Król! - A co nam Śląsk daje? - Sól! - A gdzie leży Kraków? - Nad Wartą! - A uczyć się warto? - Nie warto! Bo ja sama wszystko wiem I śniadanie sama zjem, I samochód sama zrobię, I z wszystkim poradzę sobie! Kto by się tam uczył, pytał, Dowiadywał się i czytał, Kto by sobie głowę łamał, Kiedy mogę sama, sama! - Toś ty taka mądra dama? A kto głupi jest? - Ja sama! Skakanka "Żeby kózka nie skakała, Toby nóżki nie złamała". Prawda! Ale gdyby nie skakała, Toby smutne życie miała. Prawda? Bo figlować - bardzo miło, A bez tego - toby było Nudno... Chociaż teraz musi płakać, Potem będzie znowu skakać! Trudno! Więc gdy cię dorośli straszą, Że tak będzie, jak z tą naszą Kozą, Najpierw grzecznie ich wysłuchaj, Potem powiedz im do ucha Prozą: "A ja znam może dwadzieścia innych kózek, co od rana do wieczora skakały i zdrowe są, i wesołe, i nic im się nie stało, i dalej skaczą! Grunt, żeby się nie bać! Tak skakać, żeby się nic nie stało! Bo inaczej, co by za życie było? Prawda?" I skacz, ile ci się podoba. Niech dorośli zobaczą, jak się to robi! Spóźniony słowik Płacze pani Słowikowa w gniazdku na akacji, Bo pan Słowik przed dziewiątą miał być na kolacji, Tak się godzin wyznaczonych pilnie zawsze trzyma, A już jest po jedenastej - i Słowika nie ma! Wszystko stygnie: zupka z muszek na wieczornej rosie, Sześć komarów nadziewanych w konwaliowym sosie, Motyl z rożna, przyprawiony gęstym cieniem z lasku, A na deser - tort z wietrzyka w księżycowym blasku. Może mu się co zdarzyło? może go napadli? Szare piórka oskubali, srebrny głosik skradli? To przez zazdrość! To skowronek z bandą skowroniątek! Piórka - głupstwo, bo odrosną, ale głos - majątek! Nagle zjawia się pan Słowik, poświstuje, skacze... Gdzieś ty latał? Gdzieś ty fruwał? Przecież ja tu płaczę! A pan Słowik słodko ćwierka: "Wybacz, moje złoto, Ale wieczór taki piękny, ze szedłem piechotą!" Dyzio marzyciel Położył się Dyzio na łące, Przygląda się niebu błękitnemu I marzy: "Jaka szkoda, że te obłoczki płynące Nie są z waniliowego kremu... A te różowe - Że to nie lody malinowe... A te złociste, pierzaste - Że to nie stosy ciastek... I szkoda, że całe niebo Nie jest z tortu czekoladowego... Jaki piękny byłby wtedy świat! Leżałbym sobie, jak leżę, Na tej murawie świeżej, Wyciągnąłbym tylko rękę I jadł... i jadł... i jadł...". Załącznik nr 2 Przykładowa strona tytułowa książeczki klasowej utworzonej z prac plastycznych uczniów. /Ilustracja wykorzystana jako wzór - źródło: strona internetowa Nigdy nie wiem co za zdjęcie/film wrzucić tu na ten profil trenerski.. przypomniało mi się, że wczoraj klient mówił mi, żebym wrzucał więcej filmików jakSCENARIUSZ ZAJĘĆTematyka kompleksowa: Na poczcieTemat: Znaczek znaczkowi nierównyRealizacja podstawy programowej: 1-2, 2-4, 3-3, 3-4, 4-1, 4-2, 5-3, 5-4, 8-1, 8-2, 8-4, 9-1, 13-8, 14-2, 16-1, 16-2Wiek dzieci: 4- latkiCele ogólne:- doskonalenie umiejętności uważnego słuchania- doskonalenie umiejętności płynnej wypowiedzi ustnej- usystematyzowanie wiadomości związanych z poczt?- poszerzenie słownika o pojęcia związane z kolekcjonowaniem znaczków- wspomaganie rozwoju intelektualnego- kształtowanie umiejętności słuchania i obserwowania- rozwijanie sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo-ruchowej- doskonalenie umiejętności współpracy w grupieCele operacyjne:Dziecko:- z uwaga słucha wiersza, wypowiada się na temat jego treści wysłuchanego, wyciąga wnioski- opisuje wygląd znaczka pocztowego, wymienia różne rodzaje znaczków pocztowych- projektuje i wykonuje swój znaczek pocztowy- odpowiednio reaguje na sygnał dźwiękowy- potrafi zgodnie współpracować w grupie- przelicza obiekty w dostępnym zakresie- stosuje się do zaleceń nauczyciela- wyrabia sprawność manualną poprzez wykonanie pracy plastycznej- uważnie słucha, zadaje pytania - grupuje i nazywa przedmioty - rozpoznaje przedmioty po kształcieMetody:- czynne (zadań stawianych dziecku, ćwiczenie, obserwacja, pokaz)- oparte na słowie (zagadki, rozmowa, recytacja, objaśnianie)Formy pracy:•Indywidualna jednolita•Indywidualna zróżnicowana•zbiorowaŚrodki dydaktyczne: pacynki, tekst wiersza J. Tuwima ,,O Grzesiu kłamczuchu i jego cioci”, odtwarzacz CD, płyta z muzyką, koperty, znaczki, listy, widokówki, klaser ze znaczkami, kartki A5, pastele, kolorowy papier, obręcze, kleje, teatrzyk, różne instrumenty muzycznePrzebieg zajęć:1. Przywitanie dzieci. 2. Inscenizacja wiersza Juliana Tuwima „O Grzesiu kłamczuchu i jego cioci” z wykorzystaniem pacynekO Grzesiu kłamczuchu i jego cioci- Wrzuciłeś, Grzesiu, list do skrzynki, jak prosiłam? - List, proszę cioci? List? Wrzuciłem, ciociu miła! - Nie kłamiesz, Grzesiu? Lepiej przyznaj się, kochanie! - Jak ciocię kocham, proszę cioci, że nie kłamię!- Oj, Grzesiu kłamiesz! Lepiej powiedz po dobroci! - Ja miałbym kłamać? Niemożliwe, proszę cioci! - Wuj Leon czeka na ten list, więc daj mi słowo. - No, słowo daję! I pamiętam szczegółowo: List był do wuja Leona, A skrzynka była czerwona, A koperta...no, taka... tego... Nic takiego nadzwyczajnego, A na kopercie - nazwisko I Łódź... i ta ulica z numerem, I pamiętam wszystko: Że znaczek był z Belwederem, A jak wrzucałem list do skrzynki, To przechodził tatuś Halinki, I jeden oficer też wrzucał, Wysoki - wysoki, Taki wysoki, że jak wrzucał, to kucał, I jechała taksówka... i powóz... I krowę prowadzili... i trąbił autobus, I szły jakieś trzy dziewczynki, Jak wrzucałem ten list do skrzynki...Ciocia głową pokiwała, Otworzyła szeroko oczy ze zdumienia: - Oj, Grzesiu, Grzesiu! Przecież ja ci wcale nie dałam Żadnego listu do wrzucenia!...Pytania nauczyciela do odsłuchanego wiersza:O co Ciocia poprosiła Grzesia?Gdzie Grześ miał wrzucić list?Do kogo był zaadresowany list?Co według Grzesia znajdowało się na kopercie? Czego tam brakowało?Jak zdaniem Grzesia wyglądała skrzynka pocztowa, do której chłopiec wrzucił list?Czy Grześ faktycznie wysłał list do wuja Leona?3. Zabawa ruchowa przy muzyce ,,List dla przedszkolaków”Dzieci siedzą w kole. Przekazują sobie kopertę w rytm muzyki. Gdy muzyka się skończy, osoba, która trzyma kopertę otwiera „Listy, widokówki, koperty i paczki” – zabawa doskonaląca umiejętność grupowania czyta list. „Drogie dzieci! Jestem listonoszem i piszę do was, bo chciałbym prosić o pomoc. Ostatnio jestem bardzo zabiegany i brakuje mi czasu na wykonanie całej mojej pracy, czy zgodzilibyście się mi pomóc? Jeśli tak, to przesyłam wam jeszcze worek, w którym są różne przedmioty. Proszę was żebyście pomogli mi posegregować znajdujące się w nim przedmioty. Z góry bardzo dziękuję. Pan listonosz.”Dzieci segregują przedmioty i układają je w przygotowanych wcześniej obręczach.. 5. Zabawa dydaktyczna - "Koperty". Nauczyciel wybiera jedno dziecko, które otrzymuje koperty różne pod względem wielkości. Jego zadaniem jest uporządkować je od najmniejszej do największej. Następnie wszystkie dzieci wspólnie przeliczają wszystkie ,,Omiń widokówkę” -zabawa orientacyjno – porządkowa przy piosence ,,Listonosz”Nauczyciel układa na dywanie widokówki. Dzieci poruszają się w rytm muzyki omijając rozłożone kartki. Na przerwie w muzyce każde dziecko stawia stopy na wybranej widokówce. Następnie opisuje, co ona przedstawia.. Zabawę powtarzamy 3 Zabawa dydaktyczna ,,Co to za przedmiot?’’Dzieci rozpoznają przedmioty (instrumenty muzyczne) zawinięte w szary papier na podstawie Zabawa dydaktyczna ,,Znaczek znaczkowi nierówny”Nauczyciel przynosi klaser ze znaczkami. Dzieci oglądają znaczki, zastanawiają się, czym się różnią, dlaczego mają ząbki na brzegach, jakie są cechy wspólne na różnych znaczkach (np. kraj, cena, biała oblamówka).Co przedstawiają znaczki? Rozmowa z dziećmi:Czy można kolekcjonować znaczki? Jak nazywają się albumy, w których trzyma się znaczki? 9. Mój znaczek ,,Projektowanie znaczka pocztowego”Dzieci otrzymują kartkę formatu A4 z wyciętymi ząbkami. Dzieci naklejają na znaczku napis ,,Polska” i ,,2 zł” we właściwym miejscu. Następnie ozdabiają swój znaczek pastelami olejnymi10. Zakończenie zajęć. Prezentacja powstałych prac.
Check Pages 51-100 of pick_literatura_pl_6_lebed in the flip PDF version. pick_literatura_pl_6_lebed was published by freepidruchnik on 2016-02-14. Find more similar flip PDFs like pick_literatura_pl_6_lebed. O Grzesiu kłamczuchu i jego cioci - Julian Tuwim- Wrzuciłeś Grzesiu list do skrzynki, jak prosiłam?- List, proszę cioci? List? Wrzuciłem, ciociu miła!- Nie kłamiesz, Grzesiu? Lepiej przyznaj się kochanie!- Jak ciocię kocham, proszę cioci, że nie kłamię!- Oj, Grzesiu kłamiesz! Lepiej powiedz po dobroci!- Ja miałbym kłamać? Niemożliwe, proszę cioci!- Wuj Leon czeka na ten list, więc daj mi No, słowo daję! I pamiętam szczegółowo:List był do wuja Leona,A skrzynka była czerwona,A koperta...no, taka... tego...Nic takiego nadzwyczajnego,A na kopercie - nazwiskoI Łódź... i ta ulica z pamiętam wszystko:Że znaczek był z Belwederem,A jak wrzucałem list do skrzynki,To przechodził tatuś Halinki,I jeden oficer też wrzucał,Wysoki - wysoki,Taki wysoki, że jak wrzucał, to kucał,I jechała taksówka... i trąbił autobus,I szły jakieś trzy dziewczynki,Jak wrzucałem ten list do skrzynki...Ciocia głową pokiwała,Otworzyła szeroko oczy ze zdumienia:Oj, Grzesiu, Grzesiu!Przecież ja ci wcale nie dałamŻadnego listu do wrzucenia!...Autor: Julian Tuwim Mała stokrotka czuła się szczęśliwa, jak gdyby to było wielkie święto, a przecież był to tylko poniedziałek; wszystkie dzieci uczyły się w szkole; podczas gdy dzieci tkwiły w ławkach i uczyły się tam czegoś - stokrotka tkwiła na swej zielonej łodydze i również się uczyła od ciepłego słońca i od wszystkiego, co ją otaczało, jaki Bóg jest dobry.RT @czytopolska: Przypomnijmy pajacom covidiańskim co chcieli robić z Polakami za brak NIEOBOWIĄZKOWEGO preparatu. Od momentu jak wjechało kilka milionów niezaszczepionych Ukraińców zamknęli mordy. Będę tu wrzucał ich wpisy. 14 Sep 2022 07:37:25- Jak Ciocię kocham, proszę Cioci, że nie kłamię! - Oj Grzesiu, kłamiesz! Lepiej powiedz po dobroci! Taki wysoki, ze jak wrzucał to kucał. I jechała - To powiedz mi jak to było. - Doszli nad Morze Czerwone, Mojżesz wyjął telefon komórkowy, wezwał ekipę budowlaną. Ekipa zbudowała most, lud wybrany przeszedł na drugą stronę i poszedł dalej. Mama woła zdziwiona: - Jasiu, pani wam to powiedziała? - Mamo, jak ja powtórzyłbym Ci co mówiła pani, nigdy byś nie uwierzyła. Jo5mjWy.